امام صادق(علیه ا لسلام) فرمود:
عا لمى نزد عابدى رفت و به او گفت نماز خواندنت
چگونه و در چه حد است؟
عابد گفت: مانند منى را از نمازش می پرسند؟!
در صورتیکه من از فلان زمان و فلان وقت عبادت خدا می‌کنم.
عا لم گفت: گریه کردنت چگونه است؟
گفت چنان می‌گریم که اشکهایم روان مى‌شود.
عا لم گفت: همانا اگر خنده کنى و ترسان باشى،
بهتر است از اینکه گریه کنى و ببا لى.
هر که به خود ببا لد چیزى از عملش بالا نرود (پذیرفته نشود).
اصول کافى ج: 3 ص: 428
